بدى ارجع بنت صغيرة

نفس البنت صاحبتى اللى كنا لسه من مفيش بنلف نشترى حاجات فاضيه و اعدى عليها من بعد الدرس ... هى البنت اللى رحت انا و هى نختار الشبكه الاول قبل ما تروح مع عريسها ... نفس البنت اللى اختارت معاها فستان الفرح ... و اللى وصلتها لحد بيتها ... نفس البنت الى كنت امبارح بمشيها عشان الدكتورة قالت لازم تتمشى ... اللى فى خلال كام يوم هتكون معاها بنى ادام كامل مسؤله عنه 

كان جويا احاسيس كتير و ضد بعض ... احنا صغيرين لسه و بندور على ايس كريم ولسة مش عارفين حاجات كتير و بنفرح لسه بنفس الحاجات الصغيرة.

ازاى العمر بيجري كده ! و ازاي بنتغير كده ! وازاى محناش عارفين نفرح مع ان المفروض غير كده

طب يعنى انا اللى لوحدى صغيرة مع انى من جوايا عارفة انى معدتش زى الاول , مع ان اللى حصل مع صحابى فى السنتين الاخرنيين دول كتير و مع ان اليوم اللى بيعدى دلوقتى بقى كانه زمن... لسه على قد ما اقدر بحاول ارجع احلم و اتخيل الخيلات البسيطه و اتمنى اننا نرجع نفرح زى زمان

طيري يا طيارة طيري يا ورق و خيطان
بدي ارجع بنت صغيرة على سطح الجيران
علي فوق سطوح بعاد عالنسمة الخجولة
أخدوني معهن الأولاد و ردوا لي الطفولة
ضحكات الصبيان و غناني زمان
ردت لي كتبي و مدرستي و العمر اللي كان
و ينساني الزمان على سطح الجيران
لو فينا نهرب و نطير مع هالورق الطاير
تا نكبر بعد بكير شو صاير شو صاير
يا زهر الرمان ميل بهالبستان
تا يتسلوا صغار الأرض و يحلو الزمان
و ينساني الزمان على سطح الجيران